Διδακτική επίσκεψη 1-11-2023 στην 115 ΠΜ και στο καμπανοχυτήριο
- Εμφανίσεις: 224
Την Τετάρτη 1-11-2023 τα τμήματα Β3, Β4 και Β5 θα επισκεφτούν την 115 Πτέρυγα Μάχης και στη συνέχεια το καμπανοχυτήριο Παυλουδάκη. Παρακάτω λίγα λόγια για το χυτήριο:
Συνεχίζοντας με αγάπη την κατασκευή της αυθεντικής καμπάνας, η οικογένεια Παυλουδάκη κατασκευάζει καμπάνες με τον γνήσιο παραδοσιακό τρόπο έχοντας μείνει μοναδική επιχείρηση στο είδος αυτό σε όλη την Κρήτη τώρα και δέκα περίπου χρόνια.
‘Το συγκεκριμένο καμπανοχυτήριο έχει μεγάλη ιστορία και πολύχρονη παρουσία και προσφορά στον εκκλησιαστικό χώρο και όχι μόνο”, μας είπε ο ηλικιωμένος αρχιμάστορας Στράτος Παυλουδάκης για να συνεχίσει αναφερόμενος στο ιστορικό της επιχείρησης και τον τρόπο κατασκευής της καμπάνας ως εξής: “Οι καμπάνες μας είναι δουλεμένες με το χέρι 100%. Έτσι έμαθα την τέχνη από το 1953 σε ηλικία 14 ετών και συνεχίζω ακόμα να δουλεύω βοηθώντας τους δύο γιους μου στην επιχείρηση αυτή, η οποία είναι μοναδική στην Κρήτη τώρα και δέκα χρόνια.
Το καμπανοχυτήριο αρχικά ανήκε στον μακαρίτη Στυλιανό Βαλαράκη και ήταν δίπλα από τον μητροπολιτικό ναό των Χανίων. Αργότερα πέρασε η επιχείρηση στον γαμπρό του τον Απόστολο Παπαδάκη και έμειναν εκεί μέχρι το 1978. Στη συνέχεια η επιχείρηση εγκαταστάθηκε στην Όαση Αγιάς Χανίων με την ίδια διεύθυνση για πολλά χρόνια και το 1998 ήρθε η ώρα να πάρω τη σκυτάλη της διαδοχής. Από την μικρή τους ηλικία είχα κοντά τους δύο γιους μου, τον Γιώργο και τον Ερρίκο, οι οποίοι έμαθαν την τέχνη να κατασκευάζουν τις καμπάνες με τρεσό, ένα είδος ας πούμε σαν διαβήτη διαφορετικό σε μέγεθος για την κάθε καμπάνα για να χτιστεί στη συνέχεια με τούβλο και λάσπη το καλούπι.
Μία εβδομάδα χρειάζεται να γίνει αυτή η διαδικασία για την κάθε καμπάνα. Μετά πρέπει να στεγνώσει, να μπούνε τα γραφικά πάνω, να ψηθεί και όταν τελειώσει μετά από 15 μέρες είναι έτοιμο το καλούπι να δεχτεί από το καμίνι το λειωμένο μέταλλο, καθαρό χαλκό με κασσίτερο σε μυστική βέβαια αναλογία. Η κάθε καμπάνα έχει τον δικό της χαρακτηριστικό ήχο, τη δική της νότα. Η ιδιαιτερότητα του καμπανοχυτηρίου μας είναι στην ποιότητα της καθαρότητας και τη διάρκεια του ήχου της καμπάνας. Στον χώρο της εργασίας μας έχουμε τακτικά επισκέψεις με γκρουπ από τουριστικά γραφεία και διάφορα σχολεία τόσο του Νομού όσο και από άλλα μέρη της Ελλάδας. Οι καμπάνες μας είναι προτιμητέες τόσο εντός Ελλάδος όσο και σε χώρες του εξωτερικού, όπως, Κύπρο, Ρωσία, Γερμανία, Αγγλία, Αμερική και Αιθιοπία. Μαζί με τις καμπάνες φτιάχνουμε και άλλα εκκλησιαστικά είδη, μανουάλια, καντήλια, δισκοπότηρα, κάνουμε επιχρυσώματα, επαργυρώματα τα πάντα συν γανώματα ακόμα σε καζάνια”.
Εκδρομή σε Κοντομαρί - Γερμανικό Νεκροταφείο
- Εμφανίσεις: 336
Τη Δευτέρα 16/10/2023 το σχολείο μας θα πραγματοποιήσει εκδρομή στο Κοντομαρί όπου θα επισκεφτεί και τον τόπο της εκτέλεσης και στη συνέχεια θα επισκεφτούμε το Γερμανικό Νεκροταφείο στο Μάλεμε
Αντιγάφουμε από τη σελίδα "Σαν Σήμερα"
Στις 2 Ιουνίου 1941, γερμανοί αλεξιπτωτιστές εκτέλεσαν τους άρρενες κατοίκους του χωριού Κοντομαρί των Χανίων, ως αντίποινα για τη συμμετοχή τού ντόπιου πληθυσμού στη Μάχη της Κρήτης (20 Μαΐου - 31 Μαΐου 1941). Η σφαγή στο Κοντομαρί, που βρίσκεται 18 χιλιόμετρα δυτικά των Χανίων και 3 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του αεροδρομίου του Μάλεμε, ήταν τα πρώτα από μία σειρά αντιποίνων που έγιναν στην Κρήτη από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
Με την έναρξη της αεραποβατικής επιχείρησης στην Κρήτη, οι αλεξιπτωτιστές του 3ου Τάγματος της 1ης Μεραρχίας Αλεξιπτωστιστών της Βέρμαχτ προσγειώθηκαν στα νοτιοανατολικά του αεροδρομίου του Μάλεμε. Οι εισβολείς αντιμετωπίστηκαν από άνδρες του Νεοζηλανδικού στρατού (21ο και 22ο Τάγμα) και από ντόπιους πολίτες, που έφεραν από πρωτόγονα έως απαρχαιομένα όπλα. Οι γερμανοί αλεξιπτωτιστές αντιμετώπισαν απρόσμενα ισχυρή αντίσταση και υπέστησαν μεγάλες απώλειες. Έχασαν από 400 έως 600 άνδρες, και τον διοικητή τους ταγματάρχη Ότο Σέρμπερ.
Η ίδια τύχη περίμενε τους γερμανούς εισβολείς και στις υπόλοιπες περιοχές της Μεγαλονήσου, στις οποίες επιχείρησαν. Αμέσως άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες για κακομεταχείριση των γερμανών αλεξιπτωτιστών από τον ντόπιο πληθυσμό. Γερμανικές στρατιωτικές αναφορές έκαναν λόγο για επιθέσεις κρητικών κατά στρατιωτών τους με μαχαίρια, τσεκούρια, ακόμα και δρεπάνια. Άλλωστε, η Πρωσσική ηθική περί πολέμου ήταν αντίθετη με την εμπλοκή πολιτών στον πόλεμο, τον οποίο όφειλαν να διεξαγάγουν επαγγελματίες στρατιώτες.
Οι φήμες και οι αναφορές γνωστοποιήθηκαν στον αντικαγκελάριο του Τρίτου Ράιχ και βετεράνο πιλότο Χέρμαν Γκέριγκ (1893 - 1946), ο οποίος διέταξε τον επικεφαλής του Σώματος των Αλεξιπτωπτιστών, Κουρτ Στούντεντ (1890 - 1978), να προβεί σε ανακρίσεις και αντίποινα αν κρινόταν απαραίτητο. Ο Στούντεντ δεν έχασε χρόνο κι εξέδωσε διαταγή αμέσως μετά την κατάληψη της Κρήτης (31 Μαΐου), με την οποία οι στρατιωτικές μονάδες που ενεπλάκησαν σε μάχες με πολίτες όφειλαν να ενεργήσουν τα αντίποινα.
Ακολουθώντας τη διαταγή του Στούντεντ, ο υπολοχαγός Χορστ Τρέμπες (1916-1944) με τους εναπομείναντες άνδρες του 3ου Τάγματος Αλεξιπτωτιστών κατευθύνθηκε προς στο Κοντομαρί, πλησίον του οποίου είχαν βρεθεί τα πτώματα κάποιων συμπολεμιστών τους. Αμέσως μετά την άφιξή τους, οι Γερμανοί συγκέντρωσαν τους κατοίκους κι αφού απελευθέρωσαν τα γυναικόπαιδα, πήραν ως ομήρους τους περισσότερους από τους άνδρες του χωριού. Τους οδήγησαν σε ένα ελαιώνα έξω από το χωριό και τους εκτέλεσαν. Ο αριθμός των εκτελεσθέντων ποικίλλει από 23 έως 60. Ο 25χρονος Χορστ Τρέμπες παρασημοφορήθηκε για την πράξη του από τον Γκέρινγκ με τον Σταυρό των Ιπποτών του Σιδηρού Σταυρού, αλλά τρία χρόνια αργότερα σκοτώθηκε στη Νορμανδία.
Τη Σφαγή στο Κοντομαρί αποτύπωσε με τον φωτογραφικό του φακό ο Φραντς - Πέτερ Βάιξλερ, ο οποίος υπηρετούσε ως πολεμικός ανταποκριτής στο τμήμα προπαγάνδας της Βέρμαχτ. Λίγους μήνες αργότερα, ο Βάιξλερ απολύθηκε από τον στρατό και κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία, επειδή βοήθησε κάποιους Κρητικούς να αποδράσουν και δημοσιοποίησε κάποιες από τις φωτογραφίες που τράβηξε στο Κοντομαρί. Αμέσως μετά τον πόλεμο κατέθεσε στη δίκη της Νυρεμβέργης ως μάρτυρας κατηγορίας κατά του Χέρμαν Γκέριγκ και το 1955 επισκέφθηκε το μαρτυρικό χωριό, όπου του επιφυλάχθηκε θερμή υποδοχή από τους κατοίκους.
Το φωτογραφικό υλικό του Βάιξλερ παρέμεινε θαμμένο στα ομοσπονδιακά αρχεία της τότε Δυτικής Γερμανίας έως το 1980, οπότε ανακαλύφθηκε από τον δημοσιογράφο Βάσο Μαθιόπουλο (1929-2013) και συσχετίστηκε με τη Σφαγή στο Κοντομαρί από τον δημοσιογράφο Κώστα Παπαπέτρου.
Παρακάτω μπορείτε να δείτε φωτογραφικό υλικό από τη σφαγή στο Κοντομαρί: